Het is hier (in NZ) herfst, bijna winter. Met regelmatig bijbehorende herfststormen. Wanneer de regen met bakken tegelijk neerkomt en het kwik daalt, heb ik toch wel te doen met onze kippen. Als ex-legbatterij dames hebben ze nog geen winter buiten meegemaakt. Hun veren zijn weliswaar mooi aangegroeid en ze gedragen zich verder ook als normale kippen, maar toch. Een deel van me zou ze af en toe het liefst even binnen halen. Nergens voor nodig natuurlijk. Ze hebben hun eigen schuurtje met stro. Maar als echte kip ga je overdag veel liever buiten op zoek naar lekkere hapjes.
Deze ‘kippen’ kan ik als kippenliefhebber wel gewoon binnen hebben. Zelfs op de bank 🙂 .Nu zijn kussens in de vorm van dieren niet origineel, maar ik vond ze leuk om te maken. Egale roodbruine stof had ik niet liggen, maar gebloemde kippen kunnen ook best 🙂 .Wil je weten hoe deze gemaakt zijn ….
Deze kippen heb ik eigenlijk vrij snel en zonder patroon gemaakt. Ik heb er een stuk stof, stukjes vilt, wol, naald, draad, schaar, centimeter en naaimachine voor gebruikt.
Per kippenkussen heb ik een lap dubbel ter grootte van ongeveer een kussensloop genomen en hier op de helft een bolle kip getekend. Bol genoeg om er geen extra naad omheen te hoeven knippen.
Ik hoop dat het een beetje te zien is op de foto. De foto komt overigens grote in beeld wanneer je er op klikt. Uit het bovenste dubbele deel heb ik een strook geknipt van zo’n 14 cm breed.
De uiteinden van die stroken zijn in een punt geknipt.
Die strook heb ik onder het deel van de kop tot aan het einde van de staart genaaid (tussen de twee delen die kippenvorm uitbeelden). Dit naaien gebeurde met de goede kanten van de stof tegen elkaar en is daarna binnenstebuiten gedraaid zodat de goede kant van de stof weer aan de buitenkant zit.
Een klein deel bij de staart liet ik open om het kussen te kunnen vullen met wol (of andere vulstof). Na het vullen kan dit stukje met de hand dichtgenaaid worden.
Snavel, ogen, lellen en kam heb ik van wol en vilt gemaakt. En klaar is kip. Een van mijn gezinsleden vindt het kippenkussen alvast een heerlijk neksteuntje 🙂
fijne dag
afwaswater 
Leuk! De kop vind ik héél goed gelukt! Hoe zouden de echte kippen reageren als je één van deze bij hen in de ren zou plaatsen 😄? Hoewel we hier gelukkig onderweg zijn naar de zomer, valt de regen helaas ook met bakken uit de lucht…
Dank je wel 🙂 .Ik zou er voor de aardigheid eentje mee de ren in moeten nemen. De dames kennende, zullen ze nieuwsgierig komen kijken (en zoeken waar ik iets lekkers heb gestopt 🙂 ). Na jullie koele voorjaar, vind ik echt dat het nu in NL tijd is voor mooi zomerweer. groetjes, Hanneke
Hoi Hanneke, het zijn geen kippen zonder kop! Jammer dat ze geen eieren leggen, maar daar heb je de buitenkippen voor. Wat heb je dit weer leuk verzonnen, ik begrijp wel waarom ze dit een lekker nekkussentje vinden!
Lieve groetjes uit Enkhuizen!
Dat zouden dan vast bijzondere eieren zijn 🙂 . Dank je wel, Marjolein. Ik vind ze ook leuk, m’n binnenkipsels, eindelijk een ‘kip’ bij me op de bank 🙂 . lieve groetjes, Hanneke
Leuk!
Vrolijke groet,
Dank je wel 🙂 ,groetjes, Hanneke
Oh wat heerlijk herkenbaar. En wij maar denken dat wij gek waren op onze kippendametjes. Iedere dag volgen we de bewegingen van de dames nauwlettend. Wijkt er iets af dan gaan we direct polshoogte nemen. Ze kijken ons eerst wat argwanenend aan. Iets in de trant van;” Wij hebben alles prima onder controle hoor!! Wij zijn ook niet zomaar kippen. Wij zijn kippen van Le Roy”
Maar bij nader inzien laten ze zich dan toch heel graag knuffelen en onderwerpen ze zich redelijk gewillig aan een veer voor veer onderzoek. Totdat de tijd op is. Dan verwachten ze wel verse distelblaadjes, die zijn natuurlijk ook buitengewoon smakelijk.
Kippenverenkussen, wat een slim idee. Nu onze schatten in de ruimzijn ligt er genoeg voor een heel dekbed. Bedankt voor het geweldige ontwerp.
Wat leuk om te lezen dat het bij jullie hetzelfde gaat. Kippen zijn zo leuk en ook lief. Ze komen altijd even naar je toe, even babbelen, even samen zijn en altijd vol belangstelling. Ja, daar hoort dat lekkere hapje gewoon bij 🙂 . Een stukje onkruid is ook goed.
Echt een kussen vullen met veren heb ik nog niet aan gedacht, lijkt me ook heel bewerkelijk. Deze kussens heb ik gevuld met wol. groetjes, Hanneke
Ik loop regelmatig even onze tuin in om bij de kipjes te kijken. Gewoon een kwartiertje kijken en ik heb weer voor uren schrijfinspiratie. Bijvoorbeeld vandaag toen Pino, een zijdehoentje op leeftijd, in gesprek leek te zijn met een houtduifje aan de andere kant van de afrastering. Zouden ze de vijverwaterkwaliteit bespreken of het weer of de drukte sinds er een aantal bomen in de groenstrook achter ons huis gekapt zijn. Het is nu echt vechten voor een goed nestplekje in één van onze tuin bomen. 🤔🤓😂
groet, Annita
Mooi, zo’n interactie tussen een kip en andere vogel. Leuk ook om daar over te schrijven. Wel jammer van de bomen. Dat zal zeker een hoop beweging veroorzaken. En dus ook meer drukte bij de kippen. Ja, het zou heerlijk zijn om ze te kunnen verstaan 🙂 .groetjes, Hanneke
Ik vind ze heel mooi!
🙂 Dank je wel. groetjes, Hanneke
Ze kijken je echt aan, lijkt het wel. Mooie diertjes.
Kippen kunnen ook zo genieten als ze liggen te zonnen in een kuiltje in het zand. Daar kunnen we nog iets van leren. Groetjes uit een doorweekt België!
Daar sluit ik me helemaal bij Aan Carine. Stofbadende kippen geven een enorm gevoel van genieten in het moment.
Contact in vertrouwen met een dier heeft zoiets puurs. groetjes uit NZ, Hanneke
Prachtkippen zijn het !
🙂 Dank je wel, groetjes, Hanneke
Leuke kippen
Dank je 🙂 . groetjes, Hanneke