ovenwant

Soms zijn het echt kleine dingen in huis waarvan pas duidelijk wordt hoe handig ze zijn wanneer ze het opgeven. Manlief kookt graag en onze ovenwanten waren versleten. Daarbij hadden ze nogal de neiging om, ondanks de leuke haakjes in de keuken, elk zich ver uit elkaars buurt te bevinden. Geen idee hoe dat kan 🙂 .

Het werd dus tijd voor nieuwe en manlief wilde graag een exemplaar uit één stuk. In de winkel waar we keken konden we geen echt mooie vinden (en bovendien waren ze best duur), dus ben ik zelf aan de slag gegaan. Als je wil zien hoe deze gemaakt is …

Met twee stroken dikke rest-katoen (canvas?) van gordijnen (ruim 20 bij 140 cm) ben ik begonnen. Als tussenvulling heb ik gekaarde wol gebruikt, maar een dikke (of dubbele) laag wattine/fiberfill kan natuurlijk ook. Verder heb ik een rolletje van 3 meter dikke biesband, naald, schaar, spelden, naaimachine en een cm gebruikt.

Wanneer je op de foto’s klikt, komen ze groter in beeld.

Om ook de grootste pan makkelijk te kunnen oppakken, moest ik een stuk van ongeveer 70 cm lang hebben. Plus 38 cm voor het deel waar de handen in kunnen. Die lengte zou hier ruim uit kunnen.

Eerst heb ik de gestreken stof met de goede kant naar beneden op de grond gelegd. Hierop kwam een dikke laag wol en daarop de andere strook stof met de goede kant naar boven.

Met spelden zette ik de lagen vast. Daarna stikte ik de buitenrand.

Met de naaimachine stikte ik lijnen over de lap om de wol op z’n plaats te houden. Een beetje zoals bij quilten. Niet supernetjes, maar onze pannen doen daar niet moeilijk over.

Dicht langs de gestikte buitenrand knipte ik de stukjes die uitstaken af.

Ik knipte een stuk af van 108 (70 plus tweemaal 19) af en zette biesband om de korte kanten. Het overgebleven stuk besloot ik te gebruiken voor een bijpassende pannelap. Ik knipte het bij tot ongeveer vierkant en biesde alvast twee kanten om.