Rosa wil toch graag ook gordijnen. Voor wanneer het ’s avonds donker wordt en afkoelt. Wanneer Marit de volgende dag langskomt en ze dit verteld, moet Marit grinniken.
“Er lag nog veel meer stof op de plaats waar ik de vloerbedekking vond”, zegt ze. En weg is ze.
De gordijnen zijn van dunne stof gemaakt waar ik eerst aan twee kanten zoompjes in heb genaaid. Vervolgens heb ik er kokertjes van gemaakt (zodat voor en achter er hetzelfde uit zien). De kokertjes heb ik aan een kant om op maat geknipte takjes genaaid. Ze kunnen dus niet echt open en dicht. Het midden is samengebonden met een draadje.
De gordijnen, compleet met het takje waar ze aan vast zitten, heb ik in het huis geplakt boven de raamopeningen.