Het is lente in NZ. En dat betekent dat veel vogels druk zijn met het bouwen van nesten. Ik zie hoe ze met dunne takjes en ander materiaal rondvliegen. Een mooie inspiratie om met restjes wol wat vogeltjes te maken.
moederdraak met haar kind … a mother dragon with her baby
Ik wens je een heel fijne week … I wish you a lovely week,
Hanneke
Tui (ev/mv) zie je veel in NZ. In de tuin zijn ze gek op de bloeiende kowhai (uitgesproken als koofai, wat geel betekent in te reo Maori. De boom bloeit met gele bloemen in het voorjaar). Voor meer info over de tui, klik op de naam, dan kom je op een wikipedia artikel over deze vogels.
Tui are a birdspecies native to New Zealand. In the garden they love drinking the nectar from the yellow flowers of the kowhai. A beautiful bird. If you’d like to know more about them, click here to go to an article on wikipedia about tui.
Vliegen gebeurd niet stil. Een tui hoor je vliegen. Dat klinkt als fffrrrrrrr.
They don’t fly quietly. When they pass me, I hear a noise that sounds like; fffrrrrrrr.
Om de nektar uit de bloemen te halen, hangen ze vaak in allerlei houdingen. Dat kan ook best ondersteboven zijn.
When they collect the nectar from the kowhai flowers, they can do that in all kind of positions. Even upside-down.
Met de kowhai in bloei, lieten deze tui zich niet afleiden. Zeker niet door de vrouw die met was aan het wapperen was en vervolgens de camera pakte.
With the kowhai in bloom, I was able to take a lot of pictures.
Het wegvliegen kreeg ik helaas niet helemaal op de foto, maar het ging wel een beetje ondersteboven.
Although I didn’t manage to fotograph a complete tui when it flew away.
Ik ben blij met de foto’s, want voor poseren hebben ze het nu echt te druk. Deze is geschilderd in acryl.
I had enough pictures to paint them. This one is painted with acrylic.
Prachtvogels.
Fijne week … have a lovely week,
Hanneke
Genieten van de zonneschijn. Enjoying the sunshine.
Ik wens je een fijne week … Have a lovely week,
Hanneke
Heerlijk, onlangs heb ik uitgebreid silvereyes in de tuin gefotografeerd. Silvereyes zijn kleine vogeltjes met een witte kring rond hun ogen. Hier in NZ zie je ze veel. Deze deden zich tegoed aan de nectar in de bloemen (denk ik). In het Nederlands heten ze grijsrugbrilvogel. Wil je meer over de silvereyes weten, klik dan hier, voor een artikel op Wikipedia. Ik vind ze zelf, naast mooi, ook heel vrolijk
I recently took pictures of the silvereyes in the garden. Beautiful little birds with a distinctive white circle around their eyes. Silvereyes are a bird I often see here in New Zealand. If you’d like to know more about them, click here to go to an article about silvereyes on Wikipedia. To me they’re such cheerful birds to watch.
Ik heb een hoop foto’s kunnen nemen, maar deze wel gecropped (zeg je dat eigenlijk zo; gecropped?).
They were quite busy, so I was able to take a lot of picture. However I cropped most of the pictures.
Genoeg foto’s om ze vervolgens rustig van na te schilderen 🙂 . Ik vind de silvereyes toch wel heel mooie vogeltjes.
And of course, I painted them from the photos 🙂 . I really like those birds.
fijne week … have a lovely week,
Hanneke
Onlangs zagen we een mooie documentaire over dinosaurussen en veren. Waarom sommigen van hen veren ontwikkelden? Daar heeft mijn fantasie wel een idee bij 🙂 . Een kussengevecht natuurlijk, maar om lekker op te slapen kan natuurlijk ook 🙂 .
Recently we watched an interesting documentary about dino’s and feathers. Why did some of them develop feathers? My imagination came up with a pillow fight 🙂 . Though a good night sleep would be possible too, of course 🙂 .
Over de vraag hoe dino’s klonken, stelde manlief zich voor de grap een gevaarlijke dino voor die een allerzachtst piepgeluidje maakt 🙂 .
We were wondering about the noise dino’s made. Hubby imagined a very soft noise coming out of a ferocious dinosaur 🙂 .
“Voor de laatste keer; kom uit die modder!”
Toch bijzonder hoe sommige sporen bewaard gebleven zijn 🙂 .
“I’ll say it one more time; get out of the mud!”
A thought about the dino footprints 🙂 .
Fijne week … have a lovely week,
Hanneke
Diep in oma’s knopenla, woont het kleine knopenmonster.
Ik wek hem wanneer ik met de knopen speel.
Eerst geeuwt hij zijn bek wijd open en rekt zich rinkelend uit.
Dan begint hij te vertellen. Hij kent alle verhalen. Iedere knoop heeft weer een nieuw verhaal.
Jouw verhalen ken ik nog niet, zegt hij, wil je me die ook vertellen? En dan begin ik te vertellen …
In grandma’s button drawer, lives a small button monster. I wake him when I open the drawer. When he yawns, he makes the sound of little bells. And then he starts telling. For he knows all the stories. Every button stands for another tale. But your stories, I don’t know yet, he says. Would you like to share them? And then I start telling…
Dank je voor het lezen van het maffe verhaaltje 🙂 . Thanks for reading this silly story 🙂 .
groetjes en fijne week, have a lovely week,
Hanneke
